Yumurtacı tavuklarda tüy dökümü ve Salmonella

Aşağıdaki araştırmada yumurtacı tavuklarda tüy dökme uygulamalarının Salmonella’nın yayılımı ve yaygınlığı üzerindeki etkisi incelenmiştir.

Yumurtacı Tavuk Üretim Siklusu ve Tüy Dökmenin Salmonellanın Yaygınlığı ve Popülasyonu Üzerindeki Etkisi

(Brian W. Sheldon – Kümes Hayvanları Bilimleri Bölümü, Kuzey Carolina Devlet Üniversitesi, Raleigh, NC, ABD)
Araştırma aşağıda özetlenmiştir.

Yumurtacı tavukların yemden kesilerek tüy dökümünün teşvik edilmesi yaygın bir uygulamadır. Ticari yumurtacı tavukların zorlamalı tüy dökümünün genel amacı, tavuğun üreme sistemini yenileyerek daha iyi yumurta kabuğu kalitesi ve daha yüksek yumurta üretimi elde edilmesini ve bunun birçok yumurtlama siklusuna uzatmayı sağlamaktır. Zorlamalı tüy dökümü geçmişte belli bir süre için sürüyü aç bırakarak ya da yemlerini tümüyle keserek veya enerjiyi ve kritik besleyici besin maddelerini sınırlayarak sağlanmıştır.
Tavukların yemden kesilmesinin, tüy dökmeyi teşvik etmek ve tavuk için yeterli bir reprodüktif dinlenme süresi açısından etkili olmasına rağmen, hayvanda Salmonella enterica’nın alt türü ve insanlarda salmonellozun başlıca nedenlerinden biri olan enterica serovar Enteritidis (SE)’nin daha fazla bağırsak kolonizasyonu gibi zararlı etkilere yol açabileceği fark edildi.

Tüy döken tavukların bağışıklık sisteminin zarar gördüğünün keşfedilmesi, uygulamanın Salmonella enfeksiyonu üzerindeki etkisi hakkında araştırmalara öncülük etti. Aslında, tüy dökümü sırasında aynı anda SE ile enfekte edilen tavuklar, tüy dökmemiş tavuklarla karşılaştırıldığında, çok daha ciddi bir enfeksiyon sergilediler. Tüy döken tavuklarda görülen intestinal saçılma oranlarının daha yüksek olduğu bildiriliyor (Holt ve Porter, 1992). Ayrıca tüy döken tavuklar kontrol grubu olan tavuklara oranla daha yüksek SE popülasyonları saçmaktadır (Holt, 1992; Holt, 1993; Holt ve diğerleri, 1994). Tüy döken tavuklarda, Salmonella açısından genel olarak semptomsuz olan kontrol grubunun aksine, özellikle kalın bağırsak ve sekum olmak üzere yangılı bağırsaklar gözlemlenmiştir (Holt ve Porter, 1992). Tüy dökmeyi teşvik etmek için yemden kesmek, daha önceki bir SE enfeksiyonunun kayda değer ölçüde daha yüksek saçım oranlarında ve daha büyük popülasyonlarla tekrar etmesine de yol açabilir (Holt ve Porter, 1993). Araştırmalarında, Holt ve Porter, tavukların ilk SE enfeksiyonunu izleyen 10 günden sonra, deneysel olarak SE ile enfekte edilen tüy dökmüş tavukların etkeni daha önce enfekte olmamış, ancak temasa maruz kalmış tavukların (yani bitişik kafeslere konan kontrol grubu tavukların) %85-100’üne (tüy dökmemiş olanlarda bu oran %10-30) yatay olarak taşıdığını buldular.

Yemden kesme programı aracılığıyla tüy dökmenin tavuklarda SE enfeksiyonunu şiddetlendirdiğinin keşfedilmesi, tüy dökme teşviki yöntemlerini değiştirmek gibi önlemler ya da diğer müdahale stratejileri sayesinde durumu iyileştirecek yöntemlere ilişkin araştırmalara öncülük yaptı.

Top of page

yumurta